Denis Diderot, ważna postać w XVIII-wiecznym francuskim ruchu encyklopedycznym, wierzył w oświeceniowe ideały racjonalności i ludzkiego postępu, według Internetowej Encyklopedii Filozofii; te przekonania są widoczne w jego pracy nad Encyklopedią. Diderot był także radykałem politycznym i otwarcie wyrażał ateizm w wielu swoich esejach i innych dziełach literackich.
Diderot był generalnym redaktorem "Encyklopedii", ogromnym wysiłkiem na rzecz upowszechnienia wiedzy, w szczególności technologii i sztuk mechanicznych, dla ogółu społeczeństwa. Uczestnicy tego projektu wierzyli, że wiedza ta może przezwyciężyć reakcyjne i religijne uczucia tamtej epoki. Filozofowie oświeceni uważali, że rozum i intelekt powinny kierować społeczeństwem, a metoda naukowa może pogłębić ludzką wiedzę i zapewnić drogę do prawdy.
Wraz z wieloma francuskimi myślicielami Oświecenia Diderot traktował Kościół katolicki z poważnym podejrzeniem. Chociaż jego własne przekonania religijne zmieniały się w ciągu życia od teizmu do ateizmu do deizmu, Diderot rutynowo atakował konwencjonalną moralność dnia i był nawet więziony za swoje pisma. Jego "Pensees philisophiques" (myśli filozoficzne) atakowało zarówno ateizm, jak i chrześcijaństwo, ale zostało zakazane i nakazane, aby został spalony przez rząd francuski. Nawet edukacyjna Encyklopedie, pod redakcją Diderota, była czasami niedostępna z powodu heterodoksji i radykalnych poglądów w niektórych mniejszych artykułach.
