Czwartorzędowy sektor gospodarki odnosi się do części siły roboczej złożonej z wysoko wykwalifikowanych osób, które są biegły w usługach informacyjnych lub dziedzinach opartych na wiedzy. Jako wschodząca cecha postindustrialnych gospodarek rozwinięte pod koniec XX wieku duże międzynarodowe korporacje stały się dostawcami lub producentami technologii informatycznych. Stworzyło to zapotrzebowanie na osoby posiadające umiejętności i wiedzę w takich dziedzinach, jak badania i rozwój, edukacja, doradztwo, planowanie finansowe i zbieranie danych.
Pojęcie sektor czwartorzędowy czasem opisuje obszary kultury, mediów i rządu, a także, według niektórych definicji, branży rozrywkowej. W dobrze rozwiniętym kraju sektor czwartorzędowy rośnie, ponieważ większa liczba wykwalifikowanych pracowników jest potrzebna, aby sprostać rosnącym potrzebom sektorów usług. Jest to wskaźnik gospodarki przechodzącej w fazę postindustrialną, ponieważ odchodzi ona również od produkcji i produkcji surowców.
Według XX-wiecznego brytyjskiego i australijskiego ekonomisty Colina Clarka gospodarka składa się z trzech głównych sektorów, a sektory czwartorzędowe i kwinty rozwijają się z nich w miarę rozwoju gospodarki. Model sektorowy Clark klasyfikuje gospodarkę do sektora pierwotnego, który produkuje surowce, sektor wtórny, który obsługuje przemysł wytwórczy, oraz sektor usługowy, który jest branżą usługową. Wraz z rozwojem gospodarki rozwija się sektor czwartorzędowy oparty na informacji. Piąty komponent, sektor kwantowy, odnosi się do usług ludzkich.
W Wielkiej Brytanii, która ma dobrze rozwiniętą gospodarkę, sektory trzeciorzędny i czwartorzędowy zatrudniają ponad 70 procent siły roboczej.
