W wierze chrześcijańskiej kapłaństwo Zakonu Melchizedeka to linia kapłaństwa, która kończy się na kapłanie i królu Jezusie Chrystusie. Ponieważ Jezus nie był potomkiem Aarona, nie zakwalifikował się do kapłaństwo pod żydowskim prawem i dlatego jest uważane za "kapłana na wieki w porządku Melchizedeka."
Życie Melchizedeka, kapłana i króla Salemu, jest opisane w Genesis w Starym Testamencie Biblii. Jest on zapisany, dając po raz pierwszy sakramenty chleba i wina Abrahamowi. Jezus spełniłby później to proroctwo w Nowym Testamencie podczas ostatniej wieczerzy. W Starym Testamencie prorokowano, że przyszły Zbawiciel (Jezus) będzie kapłanem na zawsze w porządku Melchizedeka.
Kapłaństwo z rodu Melchizedeka służy jako podstawa kapłaństwa w Kościele katolickim z katolickimi kapłanami kierującymi się tymi samymi tradycjami, łącznie z łamaniem chleba i wina na pamiątkę Jezusa. Melchizedek reprezentuje również pierwszy odnotowany przypadek w Biblii osoby, która pełni rolę króla i najwyższego kapłana. To zapowiada rolę Jezusa w Nowym Testamencie, który pełni obie role i siedzi po prawicy Boga. Niektórzy chrześcijanie dochodzą do wniosku, że Melchizedek jest wcześniejszą inkarnacją Chrystusa.
