Wiersz "Desiderata" koncentruje się na idei, że ludzie powinni widzieć świat, zarówno z jego radościami, jak i z problemami, z nadzieją i łagodnością. Tytuł przekłada się z łaciny na "Pożądane rzeczy".
"Desiderata" została napisana przez Maxa Ehrmana w 1927 roku. Ehrman żył w latach 1872-1945, choć jego twórczość nie stała się sławna za życia. Czasami wiersz jest błędnie przypisywany Staremu Kościołowi św. Pawła, z twierdzeniami, że znaleziono go tam w 1692 roku, ale faktycznym powodem tego było to, że rektor w kościele św. Pawła w Baltimore w 1959 roku użył wiersza w materiałach kongregacji dla zboru . Kościół został założony w 1692 roku, a materiał został wydrukowany z nazwą kościoła i datą założenia na górze, co doprowadziło do zamieszania.
Prace Ehrmana przypominają ludziom, aby słuchali ich wewnętrznego głosu i zrozumienia, że wszyscy ludzie zmagają się z własnymi problemami i mogą korzystać z pomocy i współczucia innych. Tematem wiersza jest ukierunkowanie ludzi na skupienie się na samych sobie, a nie wykorzystanie czasu na osądzanie innych i otaczającego ich świata, ale także na osądzanie siebie, ale na znalezienie wewnętrznego spokoju.
Twierdzi, że człowiek powinien być wierny sobie, robić to, co czyni go najszczęśliwszym w świecie, i że zarówno wszechświat, jak i wyższa moc obejmują każdego na planecie. Ogólnie rzecz biorąc, wiersz koncentruje się na tym, że ludzie powinni skupiać się bardziej na miłości, zarówno w interakcji z innymi, jak i w swoim wewnętrznym głosie.
