Nowa Anglia, położona w północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych, składa się z sześciu stanów: Connecticut, Rhode Island, Massachusetts, New Hampshire, Vermont i Maine. Graniczy z Kanadą na północy, Nowy Jork stan na zachodzie, Atlantyk na wschodzie i Long Island Sound na południu.
United States Census Bureau wyznacza Nową Anglię jako jedną z dziewięciu oficjalnych dywizji regionalnych w Stanach Zjednoczonych. W porównaniu do innych państw w kraju sześć stanów Nowej Anglii obejmuje znacznie mniej obszaru lądowego. Rhode Island, najmniejsze państwo w Ameryce, powiększa się tylko o ponad 1045 mil kwadratowych. Boston, położony w Massachusetts, jest największym miastem w regionie i ma populację około 650 000 ludzi w mieście właściwym i ponad 4 miliony mieszkańców w obszarze metropolitalnym. Populacja całego regionu według spisu z 2010 roku to ponad 14 milionów ludzi.
Nowa Anglia została pierwotnie założona w XVII wieku przez angielskich osadników, którzy chcieli oderwać się od Kościoła anglikańskiego, a to dziedzictwo jest cechą charakterystyczną regionu. W XVIII wieku konflikty w koloniach Nowej Anglii wywołały rewolucję amerykańską. Do tej pory bardzo cenią zaangażowanie polityczne i niezależność.
