Dwie podstawowe adaptacje paproci to rozwój kłączy i złożonych liści. Kłącza rozwijają się poziomo pod ziemią i umożliwiają rozwój nowych roślin, a złożone liście rosną szybko i zajmują więcej miejsca. < /p>
Kłącza, które są również znane jako łodygi, rosną poziomo od paproci pod ziemią. Kiedy znów zaczną wznosić się ponad ziemię, produkują więcej liści. Wewnątrz kłączy znajdują się systemy naczyniowe, które pozwalają na szybkie pobieranie wody i transport minerałów, co z kolei wspomaga wzrost. Podczas gdy niektóre kłącza są trudne, inne są miękkie. Chociaż paprocie czasami rozmnażają się przy użyciu zarodników, kłącza pomagają również rozmnażać się po ostrych zimach, które powodują śmierć liści.
Skomponowane liście pozwalają paprotkom osiągnąć większą powierzchnię. Kiedy mają więcej liści, paprocie są w stanie pomieścić więcej chloroplastów, a fotosynteza staje się bardziej skuteczna. Gdy paproć zbliża się do źródła światła, rośnie ona, co pozwala jej wejść w cykl ekspansji, jednocześnie generując zdolność rozkwitu.
Ogólnie, zdolność paproci do zwiększenia masy daje jej przewagę nad otaczającymi roślinami. Te adaptacje pozwalają mu się rozwijać. Podczas gdy paprocie bracken mogą pomóc wielu roślinom rosnąć, powodują one śmierć innych.
