Jednorodne społeczeństwo to populacja podzielająca pewne cechy lub poglądy. Te podobieństwa mogą obejmować pochodzenie etniczne, język, religię, praktyki kulturowe i światopogląd. Przeciwieństwo jednorodnego społeczeństwa, heterogenicznego społeczeństwa, opisuje populację o różnych cechach i cechach.
Przykładem jednorodnego społeczeństwa jest Japonia. Znaczna część populacji ma wspólne korzenie, tożsamość etniczną, język i religijne usposobienie (buddyzm i szintoizm). Japończycy mają także wspólną kulturową perspektywę, która kładzie nacisk na wspólnotową współpracę i odpowiedzialność w przeciwieństwie do surowego indywidualizmu cenionego w wielu zachodnich społeczeństwach.
Podczas gdy homogeniczność może być źródłem inspiracji i wspólnego doświadczenia, wyniki takiego nastawienia nie zawsze są pozytywne. Identyczność związana z homogenicznym społeczeństwem może służyć jako uzasadnienie dla wykluczenia innych grup lub całkowitego ich wyeliminowania. Historyczne przypadki ludobójstwa, szczególnie w odniesieniu do nazistowskich Niemiec, opierały się na idei stworzenia idealnie jednorodnego społeczeństwa.
Idea jednorodnego społeczeństwa często odgrywa rolę w politycznych argumentach dotyczących imigracji. Przeciwnicy imigracji twierdzą, że pojawienie się nowych i zróżnicowanych etnicznie imigrantów podważa spójność społeczeństwa. Alternatywnie zwolennicy imigracji przyjmują nowych imigrantów, szczególnie w krajach o starzejących się populacjach, które nie rozmnażają się wystarczająco szybko, aby sprostać potrzebom społecznym i gospodarczym.