Charakterystyka tekstu non-fiction obejmuje obecność spisu treści, nagłówków, podpisów, diagramów, wykresów, glosariusza i indeksu. Dodatkowo przedmioty z non-fiction są prawdziwe, a nie wyimaginowane lub zmyślone, podobnie jak w literaturze.
Inną cechą non-fiction jest obecność narratora, który jest prawdziwą osobą i często autorem tekstu. Teksty non-fiction są również pisane dla konkretnych odbiorców i celów, co ma duży wpływ na informacje zawarte w tekście. Najczęstsze typy non-fiction są narracyjne, opisowe, opisowe i perswazyjne.
Narracja non-fiction zazwyczaj opowiada prawdziwą historię życia, doświadczenie lub pomysł, lub uwzględnia zdarzenia. Przykładami tego rodzaju non-fiction są autobiografie, wspomnienia, osobiste eseje i czasopisma. Expekcja non-fiction odnosi się do tekstu, który informuje lub wyjaśnia temat, czego przykładem jest raport z badań. Opisowe non-fiction wykorzystuje szczegóły, aby pomóc czytelnikowi wyobrazić sobie prawdziwe miejsce lub osobę. Przykładem opisowej non-fiction jest obserwacja naukowa. Przekonująca non-fiction to tekst, który próbuje przekonać lub zmienić sposób myślenia czytelnika, przedstawiając istotne fakty i szczegóły. Przemówienie polityczne lub redakcyjne to przykłady tego rodzaju non-fiction. Specyficznym i znanym przykładem non-fiction jest "Anne Frank: Dziennik młodej dziewczyny", która opisuje życie Anne Frank podczas jej pobytu w Europie podczas II wojny światowej.
