Rzeka Indus pochodzi z tybetańskiego płaskowyżu i jest najdłuższą rzeką w Pakistanie. Wielu mieszkańców Pakistanu uważa, że rzeka jest linią życia ich kraju.
Rzeka ma łączną długość 1,976 mil i ma powierzchnię odpływową około 450 000 mil kwadratowych. Służy jako kluczowe źródło wody dla gospodarki Pakistanu. Rzeka wspiera przemysł w kraju i stanowi główne źródło wody pitnej. Zapewnia również wodę do prowincji Pendżab, która jest uważana za spichlerz Pakistanu.
Cywilizacja doliny Indusu powstała z powodu rzeki. Duże miasta zaczęły formować się na Indusie w okolicach 3300 p.n.e. Miasta takie jak Harappa i Mohendżo-Daro są uważane za jedne z największych miast w starożytnym świecie. Od 2014 r. Odkryto około 1052 miast i osad cywilizacyjnych.
Indus to latynizacja hinduistyczna, a słowo "Indie" jest odniesieniem do rzeki. W czasach starożytnych obszar w Pakistanie wzdłuż Indusu był nazywany Indiami. W tym czasie osoby z tego obszaru handlowały intensywnie z resztą starożytnego świata. Aleksander Wielki i jego armie przekroczyły rzekę i dołączyły do obszaru z Imperium Greckiej. Równiny Indus również zostały podbite przez Persów, Kuszanów i kilka armii muzułmańskich.
