St. Mateusz jest najczęściej określany jako poborca podatkowy w Biblii. Po przyjęciu Jezusa Chrystusa stał się apostołem i poświęcił swoje życie głoszeniu Ewangelii.
Mateusz pomógł Herodowi Antypasowi zbierać podatki na terytorium Galilei. Jego urząd skarbowy znajdował się w Kafarnaum, mieście na wybrzeżu Morza Galilejskiego. Mateusz prawdopodobnie posługiwał się językiem aramejskim i greckim, co wynikało z natury jego profesji. W pewnym momencie wczesnej posługi Jezusa Chrystusa Jezus zaprosił Mateusza, aby został uczniem. Matthew przyjął zaproszenie i porzucił pracę.
Krótko po zostaniu uczniem, Mateusz gościł ucztę dla Jezusa w swoim domu. Jednak niepopularna opinia kolekcjonerów podatków doprowadziła niektórych przywódców religijnych do krytykowania tego, w jaki sposób Jezus wybrał swoich znajomych. Po tej relacji, Biblia przestaje mówić Mateusza jako osoby. Prawdopodobnie był jednak świadkiem zmartwychwstania Jezusa i wniebowstąpienia z innymi apostołami. Mateusz był również jednym ze 120 naśladowców Chrystusa, który otrzymał Ducha Świętego podczas święta Pięćdziesiątnicy po wniebowstąpieniu Jezusa.
Mateuszowi przypisuje się napisanie pierwszego konta ewangelizacyjnego, najprawdopodobniej przed 70 A.D. Ponieważ jego oryginalna książka została najprawdopodobniej napisana w języku hebrajskim, uważa się, że Mateusz głosił w Judei przez długi czas. Zaproponowano kilka lokalizacji dla późniejszych miejsc przeznaczenia Mateusza, w tym Etiopii i Persji. Również sposób śmierci Mateusza jest niepewny, chociaż tradycja katolicka stwierdza, że cierpiał męczeństwo.
