Leonardo da Vinci przypisuje się ukończeniu kilku rzeźb, w tym "Koń i jeździec" i wkład w inne rzeźby, w tym "Jana Chrzciciela głoszącego faryzeuszowi i lewitę". Historycy uważają, że nigdy ukończył to, co byłoby jego ukoronowaniem jako rzeźbiarza.
Choć bardziej znany ze swoich obrazów, takich jak "Mona Lisa", da Vinci studiował rzeźbę u Andrei del Verrocchio, gdy miał 15 lat. Wiele rzeźb da Vinci zniknęło z publicznego widoku po jego śmierci. Jedna z takich rzeźb, "Koń i Jeździec", pochodzi od wojskowego konika. Da Vinci zamierzał wykorzystać małą figurkę jako podstawę większego pomnika francuskiego gubernatora wojskowego, Charlesa d'Amboise. Pomnik został odsłonięty i pokazany po raz pierwszy w Los Angeles w 2012 roku.
Historycy przypisują Da Vinci pracę nad kilkoma rzeźbami ze swoim uczniem Giovanem Francesco Rustici, w tym "Janem Chrzcicielem głoszącym faryzeuszowi i lewitą", który obejmuje trzy duże rzeźby z brązu. W latach 1489-1494 da Vinci pracował nad brązową figurą konną dla Francesca Sforza, a pomiędzy 1506 a 1511 pracował nad "Bitwą pod Anghiari", pomnikiem marszałka Trivulzio.
Chociaż nie ukończył on ani przed śmiercią w 1519 roku, historycy sztuki odkryli kilka zeszytów szkiców obu projektów. Szkice obejmują badania anatomii, ruchu i proporcji konia, a także szkice, w jaki sposób miał on wyglądać.
