Przykłady epickiej literatury obejmują "Beowulf", "Paradise Lost" i "Jerusalem Delivered". "Epopeja Gilgamesza" to także kawałek epickiej literatury.
Aby być uznanym za epicką literaturę, tekst musi spełniać określone kryteria. Epicka literatura prawie zawsze jest poezją, chociaż niektóre powieści pasują do opisu. Epicka literatura musi być długotrwałą opowieścią o czymś poważnym i zwykle ma over-the-top język. Zawsze zawiera bohatera, boga lub demi-boga, a ta osoba musi reprezentować zbiór zasad i wartości kultury, rasy lub grupy religijnej. Los bohatera często decyduje o losie kultury lub rasy przedstawionej w książce lub wierszu. Sceneria w epickiej opowieści jest rozległa, obejmując duży obszar, a opowieść ma atuty o niewiarygodnej sile i odwadze, która angażuje bogów lub nadprzyrodzone istoty. Epicka literatura jest często wypełniona ważnymi postaciami, takimi jak wojownicy i królowie, i nie opowiada historii zwykłych ludzi. Epicka opowieść zwykle zaczyna się w połowie historii, a nie na początku, jak w innych pracach. Nazywa się to rozpoczęciem historii "w medias res", która jest łaciną "w środku rzeczy". Na początku opowiadania wspomina się wspomnienia i retrospekcje, a opowieść można przeskakiwać od początku do końca.
