Większość dezodorantów zawiera kombinację związków na bazie glinu, syntetycznych substancji zapachowych, olejków zmiękczających skórę, distearynianów glikolu polietylenowego i alkoholu. Dodatkowo wiele dezodorantów zawiera talk i środki konserwujące, takie jak parabeny lub butylowane związki chemiczne hydroksytoluen lub BHT.
Związki na bazie glinu są najczęstszym składnikiem dezodorantów i antyperspirantów, ponieważ uszczelniają przewody potowe i tymczasowo zapobiegają poceniu się skóry. Według dr. Davida Parisera, profesora dermatologii w East Virginia Medical School, te związki działają najlepiej na suchą skórę i powinny być nakładane przed snem, a nie bezpośrednio po prysznicu lub kąpieli, zauważa Jeannette Moninger dla WebMD. Pomimo szeroko rozpowszechnionych plotek łączących związki glinu w dezodorantach z rakiem piersi i chorobą Alzheimera, nie istnieją dowody naukowe na istnienie takich powiązań.
Oleje zmiękczające, takie jak olej mineralny lub olej słonecznikowy, są stosowane w wielu dezodorantach typu roll-on i stick, ponieważ pomagają produktowi płynnie ślizgać się i zapobiegać jego łuszczeniu się po wyschnięciu. Dodatkowo, alkohol jest stosowany do rozpuszczania związków glinu w niektórych roll-onach, żelach i sztyftach. Dystary glikolu polietylenowego są środkami emulgującymi stosowanymi w wielu kosmetykach i dezodorantach, aby ułatwić zmywanie produktów. Zapach jest włączony w celu maskowania zapachów.
Parabeny, takie jak metyloparaben i propyloparaben, są powszechnie stosowane w dezodorantach w celu spowolnienia wzrostu bakterii. Producenci zaczęli z nich korzystać rzadziej po 2010 roku, ponieważ konsumenci zaczęli działać na rzecz alternatyw dla produktów higienicznych wolnych od środków konserwujących. BHT, inny środek konserwujący, jest nadal stosowany w celu spowolnienia niszczenia składników po otwarciu produktu i wystawieniu na działanie powietrza.
