Święty Benedykt był chrześcijańskim świętym, który założył 12 klasztorów we Włoszech, a także ustanowił Regułę Świętego Benedykta dla przyszłych mnichów. Znany również jako "Benedykt z Nursji", był celebrowana zarówno przez Kościół katolicki, jak i anglikański.
Św. Benedykt z Nursji urodził się około 480 r. w pobliskim Rzymie. Po dorastaniu w otoczeniu wad, zdecydował się na prostsze życie jako pustelnik w Subiaco. W tym czasie Benedykt angażował się w głębokie okresy refleksji i modlitwy. Kiedy jego święte praktyki rozprzestrzeniły się po okolicy, mnisi zaczęli go odwiedzać, aby uzyskać wskazówki.
Podczas gdy pierwsza grupa mnichów, którzy odwiedzili Benedykta, uznała jego nauki za zbyt surowe, inni wykorzystali je do ustanowienia 12 klasztorów w okolicy. Po napotkaniu ataku od innego pustelnika, Benedykt zdecydował się przenieść na Monte Cassino, gdzie założył kolejny klasztor.
W tym czasie ustanowił "Reguły św. Benedykta", które mnisi w całej chrześcijańskiej Europie żyli przez ponad 1500 lat. Jego wpływ na praktyki monastyczne był tak znaczący na zachodzie, że wczesne średniowiecze stało się znane jako lata benedyktyńskie. Podczas gdy klasztory stały się mniej powszechne, zasady benedyktynów nadal mają wpływ w czasach współczesnych.
