Cień do powiek jest zwykle wykonywany z wypełniaczy bazowych, spoiw, konserwantów i pigmentów. Cień do powiek może być w postaci proszku lub kremu. Różnica zależy od wosków i olejów użytych w podłożu.
Warianty cieni do powiek datowane są na 10.000 B.C. w Egipcie. Mężczyźni używali makijażu również w starożytnym Egipcie, a brwi i powieki były pokryte grubą warstwą kohl, co pomogło zmniejszyć blask słońca.
Cień do oczu w starożytnej Grecji był nazywany "fucus". Kolory były w odcieniach niebieskiego i zielonego, a pigment pochodzi z kamieni szlachetnych.
Podstawowy wypełniacz nowoczesnego cienia do powiek jest zwykle wykonany z talku lub miki. Niektóre cienie do powiek są wykonane z glinki kaolinowej. Środki wiążące dodaje się do mieszaniny, aby wspomóc przywieranie proszku do powieki. Pochodne cynku lub magnezu są spoiwami stosowanymi w cieniach do powiek. Dodaje się krzemionkę, nylon, dimetikon, azotek boru lub tlenochlorek bizmutu, aby nadać pigmentowi mieszaninę. Pomagają również w "przesuwaniu" cienia do powiek, co sprawia, że cień łatwiej ślizga się po wieczku. Wosk pszczeli, olej rycynowy, masło shea, olej jojoba i silikon stosowany do upłynniania makijażu. Ciekły cień do powiek trwa dłużej niż cienie w proszku, ponieważ składniki lepiej wiążą się ze skórą.
