Strój męski w latach pięćdziesiątych, który pozostawał stosunkowo niezmieniony przez dekadę, zawierał garnitury, spodnie, płaszcze sportowe, swetry i kapelusze wieprzowe i derby, a także kapelusze. Ci, których praca wiązała się z bardziej fizycznym pracownicy zwykle nosili mundury przypominające ubrania wojskowe. Eksperci ds. Mody twierdzą, że moda dekady odzwierciedlała zarówno dążenie do zgodności, jak i konsumpcjonizm.
Po związanym z II wojną światową racjonowaniu tkanin w latach czterdziestych XX wieku lata pięćdziesiąte były dekadą względnego nadmiaru. Bez ograniczeń na tkaninach, producenci odzieży produkowali stroje z plisami i pełne obroże wykonane z drewna i skóry.
Nagle ubranie stało się istotną częścią społeczeństwa i kultury, wskazując na klasę ekonomiczną jednostki.
Mężczyźni, których zawody mieli biały kołnierzyk, zwykle nosili garnitury z dostrzegalną talią, jednorzędowymi płaszczami, plisowanymi spodniami, płaszczami i butami z Oxfordu. Tendencja do stroju biznesowego obejmowała cały czas, a niektórzy mężczyźni nawet ubrani w trzyczęściowe kombinezony.
Jeśli chodziło o formalne zużycie, mężczyźni w latach 50. często nosili białe marynarskie kolczyki w kolorze kości słoniowej.
Ubrania na co dzień obejmowały sztruksowe lub kraciaste kurtki, chinos, spięte spodnie, hawajskie koszule, bermudy, dzianiny i mokasyny.
Wielu młodych mężczyzn w latach 50. przyjęło preppy, które faworyzowały obuwie do koszykówki All Star na obuwie.
