W schematach elektrycznych stosowane są najczęściej używane kolory: biały, czarny i czerwony. Biały, reprezentowany przez WH, oznacza przewód neutralny, który przenosi prąd przy zerowym napięciu. Czarne i czerwone kolory, reprezentowane odpowiednio przez BK i RD, oznaczają napięcie przenoszące drut przy pełnym napięciu.
Standardowe kody kolorów są ważne dla prawidłowej konfiguracji systemów elektrycznych, a także dla bezpieczeństwa, ponieważ kolory pomagają w identyfikacji funkcji każdego przewodu w obwodzie. Schematy połączeń wykorzystują kody kolorów do identyfikacji kolorów przewodów używanych do łączenia różnych elementów w obwodzie. Większość diagramów zawiera klawisz objaśniający używane kody kolorów.
Czarny jest zawsze używany do oznaczenia przewodów zasilających, zazwyczaj zasilania dla przełącznika lub gniazdka; nigdy nie jest używany do przewodów uziemionych lub neutralnych. Czerwony jest używany do wtórnych przewodów pod napięciem w obwodzie. Czerwone przewody można podłączyć do czarnych przewodów. Kolor niebieski i żółty, odpowiednio reprezentowane przez BU i YL, są również używane do pokazania przewodów zasilających, chociaż nie są one używane do gniazdek elektrycznych dla zwykłych urządzeń wtykowych. Zielony, często reprezentowany przez kod GR, służy do oznaczania przewodów uziemiających.
