Paw jest znaczący w kilku różnych tradycjach religijnych, w tym w chrześcijaństwie, gdzie jest symbolem życia wiecznego. Starożytni Grecy wierzyli, że bogini Hera stworzyła pawia ze stookiego giganta, Argusa. Hindusi wierzą, że paw jest symbolem bogini Lakszmi, podczas gdy buddyści używają pawia jako przypomnienia o Guan Yin, bogini, która ucieleśnia współczucie.
Pawie pojawiają się w ikonografii chrześcijańskiej pochodzącej ze średniowiecza, kiedy to chrześcijanie pożyczyli starożytne przekonanie, że ciało pawi nie ulega rozkładowi. Połączyli historie o wiecznym ciele ptaków z wiarą w zmartwychwstanie Chrystusa. Plamki w pawie w kształcie oczu przypominają chrześcijanom o Bożej zdolności widzenia wszystkiego. Kolejna stara chrześcijańska tradycja porównuje jasne, świeżo upieczone pawie pióra do nowego życia po zmartwychwstaniu.
W hinduizmie Lakszmi, małżonka Wisznu, jest boginią dobrobytu, szczęścia i piękna; symbolizowana jest przez pawia, który jest także narodowym ptakiem Indii. Hindusi utrzymują pawie pióra w swoich domach jako obiekty religijne, ponieważ wierzą, że pióra przynoszą szczęście i bogactwo. Wiele tradycyjnych hinduskich opowieści odnosi się do pawi, w tym mit, w którym bóg Indra dał pawie piękne pióra z wdzięczności za pomoc w walce. Hinduiści wierzą również, że ogon w kształcie pawiego wachlarza reprezentuje okrąg czasu.
Guan Yin, buddyjska bogini, często pojawia się z pawikiem w obrazach i innych religijnych pracach. Ptasie ogniki w kształcie oczu przedstawiają tysiąc oczu bogini. Wiele oczu Guan Yin pozwala jej widzieć i reagować na ludzki ból, oferując współczucie i miłosierdzie. Artyści często przedstawiają jej tysiąc ramion w kształcie wachlarza podobnym do pawia.
