"Jak to jest być barwnym mną" to esej opisowy napisany w 1928 roku przez afro-amerykańską pisarkę Zorę Neale Hurston. W eseju Hurston opisuje jej realizację własnej tożsamości i odkrycie duma w sobie.
Hurston zaczyna wiersz, opisując swoje doświadczenia dorastania w czarnej społeczności, Eatonville, Fla. Pisze o oglądaniu białych turystów z północy, które przejeżdżają przez jej miasto i jak cieszyła się z interakcji z ludźmi z jej frontowej werandy, kiedy minęli. Jednak w wieku 13 lat przeniosła się z Eatonville i doszła do wniosku, że nie jest już tylko Zorą; była "kolorowa". Hurston szeroko wykorzystuje metafory do opisania swojego budowania własnej dumy, przyznając jednocześnie, że czasami czuła różnice rasowe. Pisze jednak o tym, jak została rozwiązana, aby żyć sprawiedliwie i nie pozwolić, by nierówność rasowa odstraszyła ją od tej ścieżki.
