Najlepszym sposobem napisania eseju opisującego życiowe doświadczenie jest użycie osobistego lub narracyjnego eseju. Mimo że są bardzo podobne, istnieją niewielkie różnice między esejami osobistymi i narracyjnymi. Osobisty esej jest refleksją nad wpływem, jaki miało znaczące wydarzenie na życie człowieka. Esej narracyjny jest przekazywaniem tego samego doświadczenia życiowego w formacie fabularnym. Wybrany format powinien odzwierciedlać cel autora.
Eseje kolegium są doskonałym przykładem osobistego eseju. Celem jest zazwyczaj przekazanie autorowi informacji na temat ważnych wydarzeń lub zdarzeń w życiu, które skłoniły daną osobę do ubiegania się o dane stanowisko w konkretnym college'u lub prowadzenia określonego kierunku studiów. Czytelnicy osobistych esejów poszukują logiki, rozumowania i połączenia z punktu A, będącego znaczącym wydarzeniem, do punktu B, będącego aplikacją uczelni. Pod wieloma względami osobisty esej jest analizą. Osobisty esej zazwyczaj podąża za wspólnym formatem eseju akapitu wprowadzającego, treścią paragrafów i wnioskami. To wydarzenie i jego wpływ powinny być jasno określone w pierwszym akapicie. Esej narracyjny jest w swej naturze znacznie bardziej wolną formą. To bardziej przypomina opowiadanie o wydarzeniu i niekoniecznie wymaga refleksji, choć nadal powinno to jasno wskazywać.
