W Indiach Zachodnich, określanych częściej jako Karaiby, składają się z trzech głównych grup wyspiarskich: Bahamów, Wielkich Antyli i Małych Antyli. Do Wielkich Antyli należą niektóre z najbardziej znanych pojedynczych wysp, w tym Kuba i Portoryko.
Do Wielkich Antyli należą także Jamajka i Hispaniola, dwunarodowa wyspa Haiti i Republika Dominikany. Na Małych Antylach znajdują się bardzo różnorodne wyspy, w tym Wyspy Dziewicze, Anguilla, Saint Kitts i Nevis, Antigua i Barbuda, Montserrat, Gwadelupa, Dominika, Martynika, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Barbados i Grenada.
Dalej na południowy zachód, Wyspy Zachodnie składają się również z wysp położonych u wybrzeży Wenezueli na szelfie południowoamerykańskim, w tym Aruba, Curaçao, Bonaire, Trynidad i Tobago. Same Bahamy zawierają ponad 3000 pojedynczych wysp i raf.
Historycznie Wyspy Indii Zachodnich nazywane były najpierw przez Kolumba, genońskiego odkrywcę, który początkowo sądził, że odkrył morską drogę do Azji. W następnych stuleciach wyspy były zwykle wymienione zgodnie ze swoją kolonialną przynależnością, szczególnie w Anglii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Danii lub później w Stanach Zjednoczonych. Na przykład Gwadelupa i Martynika długo były uważane za część francuskich zachodnich Indii. Ponieważ zdecydowana większość tych dawnych europejskich kolonii stała się niepodległymi państwami, "Karaibskie" stało się często preferowaną nomenklaturą.