Indukcyjne podejście badawcze to podejście rozpoczynające się od końcowych etapów badań naukowych, zazwyczaj obserwacji, i działa wstecz, aby sformułować hipotezę. Jest to przeciwieństwo badań dedukcyjnych.
Rozumowanie indukcyjne jest powszechne wśród nauk społecznych, podczas gdy badania dedukcyjne są bardziej powszechne w naukach przyrodniczych. Przykładem badań indukcyjnych jest badanie behawioralne, podczas którego socjologowie zbierają informacje oparte na zachowaniu, a następnie analizują gromadzone dane, aby określić, czy istnieją jakiekolwiek korelacje, które mogłyby wskazywać na wzór lub wspierać uniwersalną teorię.
Metoda naukowa zwykle wiąże się z hipotezą, a następnie obserwacją przedmiotów kontrolowanych i zmiennych, na których osiągnięto wniosek o trafności pierwotnej hipotezy. Badania indukcyjne rozpoczynają się od obserwacji, która prowadzi do większej uniwersalnej hipotezy. Główna różnica między tymi dwoma rodzajami badań polega na tym, że badania indukcyjne mają bardziej elastyczny charakter. Pozwala badaczom na zbadanie wielu pomysłów przed ustaleniem, który z nich jest powiązany z hipotezą. Istotą rozumowania indukcyjnego są również dane i rozeznania. Im więcej danych zgromadzą naukowcy wykorzystujący metodę badań indukcyjnych, tym bardziej prawdopodobne jest, że będą oni w stanie wyciągnąć z tego cenne wnioski.
