W Szwecji kobiety tradycyjnie nosiły spódnice, fartuchy, pończochy, czapki i buty, podczas gdy mężczyźni i chłopcy nosili spodnie, koszule, długie skarpety i buty. Szwedzi odnoszą się do tradycyjnych stylów sukni jako strój ludowy i stroje narodowe. Pojawiły się różne style ubioru dla mężczyzn i kobiet oraz wyróżniające się klasy społeczne od siebie.
We wczesnych latach XX wieku królowa Silvia i Marta Palme wprowadziły szwedzki strój narodowy, który różniły się pod względem wzornictwa i koloru dla różnych klas społeczno-ekonomicznych, aby dać Szwedom poczucie narodowej dumy i jedności jako obywateli. Tradycyjne męskie i damskie stroje ludowe występują w dwóch podstawowych kolorach: niebieskim i żółtym, kolorach szwedzkiej flagi. Szwedzi zrobili w domu własną odzież. Mimo, że zgodnie z normami obowiązującymi w poszczególnych krajach odzież była zróżnicowana w poszczególnych regionach Szwecji. Stroje narodowe kobiet zawierały fartuchy, apaszki, czepki i torby. Fartuchy sięgały do ziemi i zawierały pełne, plisowane spódnice. Kobiety nosiły na bluzkach szale, wykonane z lnu, jedwabiu lub wełny i ozdobione skomplikowanym haftem. Nakrycia głowy, zwykle kapelusze z koronkowymi podszewkami, chroniły włosy kobiet przed brudem i olejem i pomagały zachować ciepło. Mężczyźni i kobiety ubrali stroje narodowe z torbami. Torby były w różnych stylach i tkaninach, aby wskazać status społeczno-ekonomiczny i geograficzne pochodzenie noszących.
