Nastrój opowieści to ogólna atmosfera opowieści lub wrażenie, jakie daje jej czytelnik. Autor używa różnorodnych urządzeń, aby publiczność poczuła pewne emocje podczas czytania opowieści. Te emocje ustanawiają literacki nastrój.
Wśród urządzeń, które określają literacki nastrój, jest wątek fabularny, ton, który autor podejmuje na temat tematu, scenografii, a nawet słowa. Ustawienie tej opowieści jest często najłatwiejszym narzędziem literackim do zidentyfikowania i jednym z najsilniejszych wpływów na nastrój. Ustawienie to czas i miejsce, w którym pojawia się historia. Kiedy wydarzenie dzieje się w nocy lub w deszczowy dzień, nastrój jest bardziej ponury, niż gdy historia rozgrywa się w słoneczny dzień. To miejsce wpływa również na nastrój. Na przykład opuszczone obszary wywołują poczucie osamotnienia, a może strach. Autor generalnie przyjmuje pewien ton na swój temat. Czasem jest to sympatyczne, ale innym razem jest dezaprobujące lub sarkastyczne. Ton pisarza naturalnie wpływa na odczucia czytelnika. Temat opowiadania i jego przesłanie wywołują również pewne emocje w czytelniku, a dobór słów przez pisarza ma również wielki wpływ na podprogowy przekaz tej opowieści. Na przykład "dzwonienie" dzwonka nadaje inny nastrój niż "bicie" dzwonka.
