Wiersz "Abou Ben Adhem" opisuje tych, którzy kochają Pana jako osoby, które kochają swojego bliźniego, wyjaśnia Humanities360.com. Wiersz, napisany przez Leigh Hunt, opowiada o rozmowie pomiędzy anioł i Abou.
Anioł, widziany w złotej księdze, wymienia imiona wszystkich ludzi, którzy kochają Boga. Kiedy Abou słyszy, że nie ma go na liście, modli się, aby anioł dodał jego nazwisko do listy osób, które kochają bliźniego. Następnej nocy anioł wraca i mówi Abou, że nie tylko sporządził listę, on "poprowadził całą resztę."
Również znany eseista, Hunt używa języka wiersza, aby przekazać ideę, że kochanie swojego bliźniego jest sposobem, w jaki kocha się Pana i pozwala jednostce naprawdę żyć. Używa podobieństwa "lilia w rozkwicie", aby przekazać kwitnienie ludzkiego ducha, które pojawia się, gdy ludzie wyglądają ponad sobą. Poezja mówi, że najlepszym sposobem, w jaki człowiek kocha Boga, jest kochać innych, co przynosi Boże błogosławieństwo. "Symbolizuje bogactwo, które człowiek napotyka, gdy kocha Pana, bogactwo ducha, które przekracza to życie.