Czego oczekuje egzaminator niepełnosprawności przy ocenie pacjentów z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym i zespołem stresu pourazowego?

Jedną z pierwszych rzeczy, na które patrzący badający niepełnosprawność przy ocenie pacjentów z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym i zespołem stresu pourazowego, jest to, czy pacjent ma już dokumentację medyczną dotyczącą stanów, takich jak diagnoza przeprowadzona przez psychiatrę lub psychologa, według Nolo. Przyjmowanie leków zaprojektowanych do leczenia choroby afektywnej dwubiegunowej lub zespołu stresu pourazowego bez oficjalnej diagnozy może się nie kwalifikować.

Pacjenci z niewielką lub żadną dokumentacją medyczną mogą się zakwalifikować, jeśli poddadzą się badaniu konsultacyjnemu, zauważa Nolo. Egzamin konsultacyjny to sesja mająca na celu ocenę aktualnego stanu psychicznego pacjenta. Konkretny proces różni się w zależności od stanu, ale ewaluator może wykonać testy zaprojektowane w celu sprawdzenia zdolności pacjenta do zapamiętania podstawowych informacji. Pacjent może również potrzebować omówienia swojej historii, dzieciństwa i objawów. Administracja Ubezpieczeń Społecznych płaci za egzaminy konsultacyjne.

Aby kwalifikować się do świadczeń z tytułu niezdolności do pracy, choroba musi uniemożliwić pacjentowi pracę, naukę lub inne normalne funkcjonowanie, wyjaśnia Opieka Społeczna w zakresie niepełnosprawności. Pacjenci, którzy nie przestrzegają zaleceń lekarskich, takich jak przyjmowanie leków lub którzy nadużywają narkotyków lub alkoholu, również mogą mieć problemy z uzyskaniem zatwierdzenia, informuje Nolo. Nie ma wymogu, aby pacjent nie był w stanie funkcjonować każdego dnia, ale ludzie, którzy mają dobre dni i złe dni mogą mieć więcej problemów z uzyskaniem zatwierdzenia.

Egzaminatorzy niepełnosprawni również szukają ludzi, którzy podrabiają lub wyolbrzymiają swoje objawy, według Nolo. Kandydaci powinni zawsze być szczerzy i starać się robić jak najlepiej na wszelkich testach lub egzaminach.