Książka "12 lat niewolnicy" jest upiornym, prawdziwym opisem tego, jak wolny czarny człowiek żyjący w Nowym Jorku został oszukiwany, by opuścić rodzinę, porwać i sprzedać w niewolę w 1841 roku. Solomon Northrup mieszkał z żoną i trojgiem dzieci pracujących jako stolarz, gdy otrzymał propozycję dołączenia do wędrownego zespołu muzycznego w Waszyngtonie
Będąc znakomitym skrzypkiem, Solomon przyjął lukratywną ofertę i po przybyciu do Waszyngtonu D.C. został odurzony, pobity i sprzedany w niewolę, a jego darmowe papiery zostały mu odebrane. Salomon spędził następne 12 lat w niewoli w Luizjanie. Przez całą swoją niewolę Salomon był świadkiem surowej rzeczywistości i okrucieństw bycia niewolnikiem.
Książka szczegółowo opisuje, w jaki sposób niewolnicy zostali brutalnie zaatakowani, pobici i ukarani za rzeczy, które nie były ich winą, na przykład za niezakończenie zadania, gdy kierowany przez mistrza, aby przejść do czegoś innego. Po kilku latach cierpienia abolicjonista z Kanady o imieniu Bass odwiedził plantację, na której mieszkał Salomon. Bas ryzykował życie, by dostać list do rodziny Solomona w Nowym Jorku. Krewny człowieka, który uwolnił ojca Salomona, Henry Northrup, udał się do Luizjany i pomógł Solomonowi odzyskać wolność.
Salomon próbował znaleźć sprawiedliwość w sądach, ale ponieważ był czarny i nie mógł wypowiadać się we własnym imieniu, jego porywacze nigdy nie zostali postawieni przed sądem. Jego książka zawiera szczegółowy opis czasu z bardzo progresywnymi spostrzeżeniami na temat czasu i perspektywy niewolnika.
