Rabindranath Tagore był bengalskim poetą, pisarzem i pedagogiem, który skomponował "Niekończącą się miłość". Zdobył Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury w 1913 roku. Był przywódcą religijnej sekty bengalskiej o imieniu Brahmo Samaj.
Wiersze Tagore'a zyskały popularność najpierw w języku bengalskim, a następnie zostały przetłumaczone i zyskały sławę na Zachodzie. Tagore został rzecznikiem indyjskiego i bengalskiego dziedzictwa i duchowości. W 1915 r. Otrzymał tytuł szlachecki od rządu brytyjskiego; zrezygnował jednak po kilku latach w proteście przeciwko rządom brytyjskim w Indiach. Oprócz "Bez końca miłości" napisał także inne słynne wiersze, w tym "The Ideal One", "Manasi" i "The Golden Boat" lub "Sonar Tari."
