W Kościele Baptystów diakonisa często jest żoną diakona. Jednak w wielu przypadkach wybrano diakonię, aby kobieta pełniła rolę diakona, gdy męski diakon byłby niewłaściwy.
Historia Kościoła wskazuje, że pierwotnie zarówno mężczyźni, jak i kobiety zostali wyznaczeni na diakonów, aw drugim i trzecim wieku istnieją zapisy o posiadaniu urzędu deaconesses. Wtedy i teraz, diakonisy pomagały w chrztach, odwiedzały chorych i komunię.
Wraz z rozwojem tej roli, diakonidy zaczęły doradzać zwłaszcza młodszym kobietom w kościele w sprawach wiary, a także kwestiach przyzwoitości i praktyk w samym kościele. Skoro kobiety nie mają pozwolenia na święcenia w kościele baptystycznym i nie wolno im głosić kazań, było wiele sporów co do tego, jakie usługi może zapewnić diakonisa, lub czy kobiety mogą w przybliżeniu pełnić rolę męskich diakonów. Wsparcie biblijne zostało zorganizowane dla obu stron; argumentuje się, że całkowicie męskie apostołowanie Jezusa wyklucza włączenie kobiet do roli diakona. Jednak wydaje się, że Paweł uznaje kobiety w diakonacie w swoim pierwszym liście do Tymoteusza. Rola diakonisy przetrwała, choć różnie interpretowana przez poszczególne Kościoły baptystyczne.
