Akt skruchy jest modlitwą recytowaną przez rzymskich katolików w celu wyrażenia smutku za ich grzechy przed lub po dokonaniu spowiedzi sakramentalnej. Nie ma ustalonej formuły, ale jest kilka popularnych angielskich tłumaczeń używanych dzisiaj.
Sobór Trydencki określa skruchę jako "smutek duszy i nienawiść do popełnionego grzechu, z mocnym celem, aby nie grzeszyć w przyszłości". Kościół katolicki odróżnia doskonały skrucha, w którym grzesznik żałuje obrażania Boga i niedoskonały żal, w którym grzesznik po prostu boi się pójścia do piekła. Skruszenie, doskonałe lub niedoskonałe, jest wymagane, aby grzesznik otrzymał rozgrzeszenie w Sakramencie Pojednania.