Góry Innuitian prawie nie mają roślinności z powodu zimnego, surowego klimatu. Te góry na kanadyjskich terytoriach Nunavut i Terytoria Północno-Zachodnie leżą na północ od linii drzew arktycznych.
Rozległe obszary wiecznej zmarzliny pokrywają jałowy krajobraz Innuitian Mountains, które znajdują się na 81 stopniach szerokości geograficznej północnej. Stanowią część Arktycznego Kordyliery, systemu górskiego, który biegnie wzdłuż północno-wschodniego wybrzeża Ameryki Północnej. Zasięg Innuitian rozciąga się na 800 mil i ma wierzchołki powyżej 8200 stóp w niektórych miejscach. Najwyższy szczyt, Barbeau Peak na Ellesmere Island, osiąga 8583 stóp. Z powodu surowego klimatu w tych górach istnieje niewiele dzikich zwierząt, a tam niewiele się działo.
Kilka mniejszych pasm górskich, wśród nich: Range Stanów Zjednoczonych, British Empire Range i Princess Margaret Range, tworzą gamę Innuitian. Nazwa gór pochodzi od rdzennych mieszkańców regionu, Inuitów.
Skała osadowa jest głównym składnikiem Innuitian Mountains, ale także zawiera skałę magmową i metamorficzną. W swojej kompozycji i zawartości minerałów przypominają Góry Appalachy. Surowy klimat i oddalenie Innuitian Mountains, jednak ogranicza większość eksploatacji tego minerału.
