Azja Południowa jest często nazywana subkontynentem, ponieważ kraje, które tworzą południową Azję, są uważane za część dużego, niezależnego lądu na większym kontynencie. Również subkontynent południowoazjatycki jest powszechnie określane jako subkontynent indyjski.
Powodem, dla którego Azja Południowa jest uważana za część autonomicznego lądu, jest przede wszystkim ze względu na fizyczne cechy geograficzne. Pierwszy to podział z pozostałej części kontynentu azjatyckiego na pasma górskie Himalaje, Karakorum i Hindu Kusz, a drugi to Indian Plate, który podnosi większość subkontynentu nad poziomem morza. Himalaje rozciągają się 1500 mil od rzeki Brahmaputra do gór Karakorum. Południowa Azja jest ograniczona od zachodu morzem arabskim, a od wschodu zatoką Bengalską.
W klasyfikacji regionu geograficznego Organizacji Narodów Zjednoczonych oficjalnie uwzględniono Indie, Pakistan, Bangladesz, Bhutan, Nepal, Malediwy, Afganistan, Iran i Sri Lankę jako kraje należące do Azji Południowej. Niektórzy ludzie to także Myanmar i Tybet. Są to wszystkie kraje położone bezpośrednio na południe od Himalajów lub przylegające do zachodu i wschodu. Południowa Azja zamieszkuje ponad jedną piątą światowej populacji, co czyni ją najbardziej zaludnionym regionem geograficznym na świecie.
