Kiedy podróże lotnicze były w powijakach, porty lotnicze często przyjmowały dwuliterowe kody, które zostały przypisane do ich miast przez National Weather Service. Było to znacznie łatwiejsze niż wpisanie pełnego imienia lotniska , i to mogło zacząć jako środek oszczędzający czas. Wraz z rozwojem branży więcej lotnisk potrzebowało kodów. W latach 30. XX wieku branża zaczęła używać kodów trzyliterowych, zwiększając liczbę możliwych kombinacji do 17 576.
Wiele lotnisk po prostu używa oryginalnego dwuliterowego kodu usług pogodowych, po którym następuje X. Tak jest w Los Angeles, LAX i Portland, PDX. Niektóre kody są łatwo identyfikowane jako skróty dla miasta, tak jak w DFW dla Dallas Fort Worth. Inne odnoszą się do interesującej historii. Na przykład kod MSY dla Nowego Orleanu odnosi się do Moisant Stock Yards, widoku śmiertelnego wypadku na początku historii lotnictwa.
Kody te były prostym, standardowym sposobem odnoszenia się do lotnisk, a lotniska na całym świecie zaczęły z nich korzystać. Wkrótce nie było wystarczająco dużo trzyliterowych kodów, aby przejść, a Międzynarodowa Organizacja Lotnictwa Cywilnego zaczęła używać kodów czteroliterowych. Ogólnie rzecz biorąc, pierwsze dwie litery odnoszą się do kraju portu lotniczego. Jednak w Stanach Zjednoczonych kod ICAO to zwykle tylko trzyletni kod krajowy poprzedzony znakiem K.
