Dopasowania zwierząt w sawannie, jak opisuje COTF, obejmują dostęp do wody przechowywanej na drzewach w porze suchej, zwiększoną prędkość i zwinność, aby uciec przed płomieniami spowodowanymi uderzeniem pioruna w suchą ziemię, kopaniem jako ochrona przed ogniem i życiem uśpione przez czas niedoboru żywności. Dostosowanie zwierząt jest konieczne w sawannie ze względu na ekstremalny kontrast pomiędzy długim sezonem suchym a bardzo mokrym sezonem.
Afrykański słoń ma fizyczne przystosowania kłów i długiego tułowia do picia odpowiedniej wody i zbierania pożywienia w czasie ciężkiej suszy. Poprawiony wzrok, długie nogi i wytrzymałość to adaptacje afrykańskiego dzikiego psa, aby zniszczyć jego zdobycz.
Pawian, ryś i mangusta mają podobne fizyczne dostosowania ostrych zębów, długich pazurów i siły ciała, jako ochronę w otwartych środowiskach sawanny. Adaptacje behawioralne, takie jak migracja zwierząt w przeciwstawnych porach roku, wypas na pokarm obfitujących traw, kamuflaż jako ochrona w otwartych przestrzeniach i nocowanie w celu uniknięcia drapieżników, są powszechne w sawannie, stwierdza witryna Education.com.
Przykłady adaptacji behawioralnych obejmują nakrapiany pysk geparda, który miesza się z otoczeniem i styl zygzaka zebry, z boku na bok, co zwiększa trudność przechwytywania przez drapieżniki.
