Według Poloniusza kilka czynników, które przyczyniły się do tego, doprowadziło Hamleta do skrajności, w tym niedawna śmierć jego ojca, szybkie zawarcie małżeństwa matki z możliwym winowajcą i jego miłość do córki Poloniusza Ofelii. At po pierwsze, przypisuje większość objawów szaleństwa Hamleta pogardą do miłości, ale później podejrzewa, że jego odpowiedź może być zbyt prosta.
Kiedy Ofelia mówi ojcu o dziwnej wizycie Hamleta, aby ją zobaczyć, Polonius pyta: "Szalenie za twoją miłość?" To jedno z tych retorycznych pytań, które często pytają ojcowie, które już doszły do wniosku w tej sprawie.
W następnej scenie Poloniusz odwiedza Klaudiusza i Gertrudę, mówiąc im: "Twój szlachetny syn jest wściekły: Szalenie go wołaj, bo, definiując prawdziwe szaleństwo, Co to znaczy być tylko szalonym?" Jest to początek długiego monologu na ten temat, który porusza królewską parę, by niepokoić się i znudzić w tym samym czasie.
Jednakże, gdy Hamlet wchodzi do pokoju, Polonius widzi inny epizod szaleństwa Hamleta, tym razem w stosunku do niego, króla i królowej. Jego bok mówi wiele o jego nowych podejrzeniach: "Chociaż to jest szaleństwo, ale nie ma metody". Podczas gdy Polonius nigdy nie łączy dwóch z dwoma, cytat ten pokazuje, że Polonius może zdawać sobie sprawę, że Hamlet używa szaleństwa jako fasady.
