Obwody drukowanych obwodów przesyłają sygnały i zasilanie za pomocą urządzeń elektronicznych, zapewniając połączenia mechaniczne i elektryczne. Przewodzące ścieżki lub ścieżki są wytrawiane na miedzianym arkuszu, aby zapewnić podstawowy układ PCB. PCB są używane w prawie wszystkich urządzeniach elektronicznych. Czasami są one mylone z drukowanymi płytami okablowania lub PWB, ale w przeciwieństwie do płyt PWB, płytki drukowane mają elementy obwodów wytwarzane w nieprzewodzącym podłożu płyty.
Zanim płytki PCB stały się rozpowszechnione, połączenia elektryczne zostały ustanowione poprzez okablowanie punkt-punkt. Jednak w miarę starzenia i pękania izolacji przewodów występowały częste awarie połączeń kablowych. Owijanie drutu poprawiło trwałość i czas trwania tych połączeń. Wraz ze wzrostem zapotrzebowania na elektronikę, presja na zmniejszenie rozmiarów i kosztów produktów doprowadziła do opracowania PCB.
Płytki drukowane są wykonane z różnych elementów nakładanych na siebie i laminowanych razem. Podstawowym materiałem jest zwykle włókno szklane o różnych grubościach. Tańsze wersje używają żywic epoksydowych lub fenoli, ale niższa cena wiąże się z obniżeniem trwałości. Kolejną warstwą jest cienki arkusz miedzi, a następnie soldermask. Sitodruk nie jest konieczny, ale pozwala użytkownikom na dołączanie etykiet do każdej pinezki lub diody LED.
Projekty współczesnej płytki drukowanej zaczęły się na początku XX wieku, ale metody te nie miały się zbliżać do lat 80.
