Według International Colourful Gemstone Association, niektóre najstarsze szafiry znajdują się na Sri Lance. Szafiry można znaleźć w Indiach, Birmie, Wietnamie, Tajlandii, Australii, Brazylii i Afryce. Te niebieskie klejnoty odkryto również w dużych złożach kamieni szlachetnych na Madagaskarze i Tanzanii.
Większość niebieskich szafirów widzianych dziś na świecie pochodzi z Australii lub Tajlandii. Pochodzenie klejnotu odgrywa znaczącą rolę w określaniu jego wartości, podobnie jak jego kolor, poziom przejrzystości i rozmiar. Początki klejnotu również odgrywają rolę w określaniu koloru i poziomu intensywności koloru każdego klejnotu.
Klejnoty nie poddane obróbce są bardziej wartościowe niż te, które przeszły jakiś rodzaj kosmetyków z kamieni szlachetnych, aby poprawić koloryt lub inne aspekty klejnotu. Najcenniejsze szafiry znajdują się w Kaszmirze, który znajduje się między Indiami a Pakistanem, a drugi z najcenniejszych szafirów pochodzi z Birmy. Te ze Sri Lanki zajmują trzecie miejsce pod względem wartości.
Szafiry należą do grupy klejnotów zwanych grupą korundu. Grupa korundowa znana jest z wysokiego poziomu twardości, który ustępuje tylko diamentowi. Szafiry powstają, gdy czysty tlenek glinu jest narażony na ekstremalne ciśnienie i ciepło na dużej głębokości. Wiele kolorów, które pojawiają się w szafirach, spowodowane jest włączeniem innych elementów, takich jak żelazo i chrom.
