Piece do pizzy z pieca opalanego drewnem gotują za pomocą żywego ognia, rozżarzonych węgli lub zatrzymanego ciepła. Żywy ogień wykorzystuje ciepło odbijające i jest najgorętszą metodą, podczas gdy gorący węgiel jest nieco chłodniejszy, a zatrzymane ciepło oddaje około takiej samej ilości ciepła jak tradycyjny piec.
Metoda żywego ognia odrzuca ciepło z kopulastego dachu kuchenki, aby szybko gotować pizzę i utrzymywać piec w stałej wysokiej temperaturze. Kształt kopuły zasysa powietrze na dno piekarnika i podgrzewa go. Gorące powietrze uderza w górę, po czym odbija się z powrotem na podłogę piekarnika. Proces powtarza się tak długo, jak długo płonie ogień. Jest to konwekcja naturalna, wykonana bez wentylatorów i cewek cieplnych.
Scenariusz gotowania gorących węgli służy do gotowania pieczeni lub do grillowania, smażenia lub brązowego jedzenia. Pożar może zgasnąć, aby zmniejszyć temperaturę pieca. Żar pozostaje gorący przez długi czas dzięki ceglanej izolacji pieca i kształtowi kopuły.
Aby użyć metody zatrzymanego ciepła, węgle są usuwane, a drzwiczki piekarnika są zamknięte, aby temperatura wewnątrz piekarnika była umiarkowana. Gotowanie podtrzymujące ciepło stosuje się do pieczenia chleba i deserów oraz do powolnego gotowania pokarmów, takich jak żeberka, fasola, gulasz, zupy i fasola. Dopóki drzwi są zamknięte, piec ceglany utrzymuje temperaturę gotowania przez wiele godzin.
