Przywołanie kogoś wymaga najpierw wybrania dziesięciocyfrowego numeru telefonu pager, czekania na sygnał, a następnie wpisania numeru telefonu, z którego dzwonisz, lub krótkiej wiadomości, a następnie znaku funta. Jako mała wiadomość urządzenie popularne pod koniec 20 wieku, pager jest już prawie przestarzały wraz z pojawieniem się usługi telefonii komórkowej.
Pager umożliwia użytkownikowi odbieranie wiadomości wysyłanych na określonych częstotliwościach radiowych. Wydział Policji w Detroit użył pierwszego systemu podobnego do pagera w 1921 roku. Inventor Al Gross opatentował pierwszy telefoniczny pagager w 1949 roku. Szpital żydowski w Nowym Jorku jako pierwszy użył urządzenia.
Federalna Komisja Łączności nie zatwierdziła pagerów do użytku publicznego do 1958 r. Motorola najpierw ukuła termin "pager" w 1959 r.
W 1980 roku na całym świecie było 3,2 miliona użytkowników stronników. Wciąż były wykorzystywane głównie do celów na miejscu w miejscach takich jak szpitale. Obszerne stronicowanie stało się dostępne od 1990 roku z ponad 22 milionami pagerów w użyciu. W 1994 roku liczba ta wzrosła do 61 milionów, ponieważ pager zapewniał niedrogi sposób komunikacji z kimś, kto nie miał dostępu do telefonu.
Od 2014 r. niewiele firm nadal produkuje pagery. Większość pagerów jednokierunkowych zastąpiono pagerami dwukierunkowymi.
