Według Amerykańskich Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorób oraz Kliniki Mayo, doustne i dożylne antybiotyki są stosowane w leczeniu boreliozy we wczesnym stadium, podczas gdy późniejsze stadia czasami objawiają się przewlekłymi objawami, które nie reagują na leczenie. < /strong> Choroba z Lyme jest groźną chorobą, która może powodować komplikacje na całe życie, takie jak ciężkie przewlekłe wyczerpanie, porażenie twarzy i porażenie prądem lub drżenie kończyn.
Choroba z Lyme najczęściej ulega zakrzepom, gdy kleszcz ukryty w skórze człowieka nie zostaje wykryty lub jest nieprawidłowo usunięty. Kleszcze przenoszą boreliozę i rozprzestrzeniają ją poprzez kontakt z krwią.
Doustne antybiotyki
Przebieg kilku tygodni kuracji antybiotykiem może całkowicie wyleczyć boreliozę we wczesnym stadium. To leczenie polega w dużym stopniu na złapaniu choroby, zanim stanie się poważnym zagrożeniem dla zdrowia organizmu.
Dożylne antybiotyki
Niektórzy pacjenci wykazują silne negatywne reakcje na doustne podawanie antybiotyków i muszą otrzymać ich leczenie dożylnie. Doksycyklina i amoksycylina są powszechnymi wyborami do leczenia zarówno doustnego, jak i dożylnego. Aksetyl cefuroksymu jest kolejnym typowym antybiotykiem stosowanym w leczeniu choroby z Lyme.
Długoterminowe efekty uboczne
Niektórzy ludzie wykazują objawy choroby z Lyme nawet po wyleczeniu. Objawy te są wywołane przez boreliozę po leczeniu i nie można ich leczyć łatwo lub niezawodnie. Niewiele informacji na temat przyczyn ich występowania i sposobów ich zwalczania.
Im szybciej osoba rozpocznie leczenie, tym lepiej. Pacjentom zaleca się zazwyczaj stosowanie leku przez co najmniej 2 tygodnie. Nie ma dowodów na to, że przyjmowanie leku przez dłuższy czas jest bardziej skuteczne w kontrolowaniu stanu. Dożylne antybiotyki są zalecane w ciężkich przypadkach i u pacjentów z zaburzeniami układu nerwowego. Kobiety w okresie laktacji, kobiety w ciąży i pacjenci w wieku poniżej 9 lat otrzymują zazwyczaj penicylinę lub amoksycylinę. Zazwyczaj nie podaje się im doksycykliny, ponieważ ma ona tendencję do plamienia zębów stałych nienarodzonych dzieci i dzieci. Erytromycyna jest zwykle podawana pacjentom uczulonym na penicylinę.
