Ludzie przystosowali się do Arktyki za pomocą środków behawioralnych, takich jak sposoby, w jakie budują swoje domy, i fizjologicznie, ponieważ mają one grubsze ciała niż ludzie z innych habitatów. Ludzie mogą się dostosować do wiele różnych siedlisk ze względu na ich inteligencję, ale z biegiem czasu ich ciała ewoluują tak, by pasowały do habitatu. Arktyka jest jednym z najtrudniejszych siedlisk, w których ludzie osiedlili się na stałe.
Ludzie dostosowali swoje zachowania, aby radzić sobie z trudnym klimatem Arktyki i niedostatkiem dostępnych zasobów. Odzwierciedla się to w wykorzystywaniu skór zwierzęcych i oczyszczonych gałęzi drzew, aby pozyskać tepees, a także wykorzystanie bloków lodowych do tworzenia igloo. Ich ubrania były również wykonane ze skór zwierząt, a ponieważ zwierzęta były również przystosowane do Arktyki, utrzymywały tubylców bardzo ciepło.
Istoty ludzkie utrzymują wysoką temperaturę wewnętrzną przez spalanie kalorii. W niskich temperaturach ciepło może wydostać się z ciała szybciej, niż może być wyprodukowane, co może prowadzić do hipotermii. Zjawisko to doprowadziło rdzennych mieszkańców Arktyki do ewolucji krótszych, grubszych ciał niż ludzi z cieplejszych klimatów. Dzieje się tak, ponieważ osoby krótkie mają niższy stosunek powierzchni do objętości niż osoby wysokie, co oznacza, że wolniej emitują ciepło.
