Muhammad zmienił religię arabską z instytucji w dużej mierze politeistycznej na monoteistyczną. Religia Mahometa zaczęła się, islam, głosi istnienie tylko jednego boga, Allaha, podczas gdy przedjajmiańska Arabia miała mnogość bóstw.
Przed Mahometem Półwysep Arabski składał się z wielu stosunkowo niezależnych miast wzdłuż wybrzeży i rzek. Nomadzkie plemiona żyły na pustyni w centrum półwyspu. Podział geograficzny i polityczny doprowadził także do podziału religijnego, a każde miasto posiadało własny panteon bogów i bogiń, a także bogów i bogiń, które wpłynęły na większe obszary. W Mekce, na przykład, był budynek zwany Kaaba, który mieścił wizerunki 360 lokalnych i regionalnych bogów. W tej politeistycznej mieszance było także trochę ludów chrześcijańskich i żydowskich. W islamie ten okres nazywany jest "al-jahiliyya" lub "wiekiem lub stanem ignorancji".
Podobnie jak chrześcijaństwo i judaizm, religia Muhammada, islam, była monoteistyczna. Początkowo lokalne władze w Mekce nie przyjęły nowej religii, obawiając się, że obrażą miejscowych bogów i spowodują spadek ruchu biznesowego i pielgrzymkowego. Jednak religia zaczęła się szybko rozprzestrzeniać, zarówno poprzez przekonywanie nowych wierzących, jak i przez podbój. Pod koniec życia Mahometa cały Półwysep Arabski znajdował się pod kontrolą muzułmanów, a ludzie żyjący w tym regionie byli głównie monoteistycznymi muzułmanami.
