Głównym celem reformacji katolickiej było przeciwstawienie się protestantyzmowi, który pojawił się w tym czasie. Katolicy, tacy jak Luter i Erasmus, domagali się reform w Kościele w wyniku błędów w kierownictwie.
Przed 1500 rokiem Kościół katolicki był najpotężniejszą instytucją w Europie, posiadał najwięcej ziemi, był zwolniony z podatków i żądał podatków od swoich naśladowców. Kościół był zaangażowany w sprawy świeckie, tracąc w ten sposób swoje skupienie na kwestiach duchowych. Marcin Luter uważał, że papieże nie mają władzy nad Kościołem i że ludzie potrzebują tylko wiary, aby zostać zbawionym przez Boga. Został ekskomunikowany z kościoła. W tym czasie tysiące ludzi opuściło Kościół katolicki, a reformacja katolicka miała na celu przeciwdziałanie temu.
