Blitz of London rozpoczął się, gdy hitlerowskie Niemcy postanowiły spróbować wygrać wojnę, utrzymując ciągłe misje bombardowania w mieście Londyn. The Blitz rozpoczął się 7 września 1940 r. i trwał do maja 1941.
Blitz składał się z niemieckich samolotów myśliwskich utrzymujących naloty powietrzne w ciągu dnia i kontynuujących bombę powietrzną w nocy. Pomysł polegał na zbombardowaniu miasta, a tym samym kraju, w poddanie się i poddanie się. Niemcy zrzucili masowe bomby na różne miasta w całej Anglii, aby rozebrać drogi, budynki i środki transportu. Miasta angielskie napotykały bomby każdej nocy przez 10 tygodni, z wyjątkiem jednej nocy w tym czasie. Najgorsze bombardowanie miało miejsce w pierwszą noc Blitz w Londynie 7 września. Podczas tej nocy zginęło 400 osób, a ponad 1000 osób zostało poważnie rannych.
Zamachy bombowe, które miały miejsce podczas Blitzu, po raz pierwszy w historii oznaczały, że kraj zrzucił masowe bomby na miejskie populacje, powodując zniszczenie i śmierć. W tym czasie Blitz był największym i najbardziej szkodliwym bombardowaniem w historii. W ciągu kilku miesięcy, kiedy doszło do zamieszek, 28.556 mieszkańców Londynu zginęło, a ponad milion osób zostało bez domów w Londynie. Największe bombardowanie Blitzu objęło pół milę kwadratową w mieście Londyn.
