Od sierpnia 2015 r. najnowszą technologią Wi-Fi jest 802.11ac, szybsza i bardziej skalowalna wersja 802.11n. Ma trzy różne wymiary, dzięki którym osiąga surowy wzrost prędkości i zapewnia zalety gigabitowego Ethernetu w sieci bezprzewodowej.
Jednym z głównych wymiarów, jakie osiąga 802.11ac, jest wzrost prędkości, który osiąga dzięki połączeniu kanałów, które zwiększa się z maksimum 40 megaherców w 802.11n do 80 MHz lub nawet 160 MHz. Oferuje również gęstszą modulację i więcej wielu danych wyjściowych, zapewniając osiem strumieni przestrzennych w porównaniu do poprzednich czterech. Liczba klientów obsługiwanych przez punkt dostępu również rośnie, a równoległe strumienie wideo mają większą dostępną przepustowość w porównaniu do przepustowości dostępnej w poprzednich wersjach Wi-Fi. Ponieważ jest to technologia tylko 5-gigahercowa, pozwala klientom działać w mniej zatłoczonym paśmie 5 GHz.
Podczas gdy poprzednia wersja 802.11n przesyła pojedynczą klatkę na raz do wszystkich swoich portów, 802.11ac ma technologię wielu użytkowników MIMO, która umożliwia punktowi dostępowemu wysyłanie wielu ramek do wielu klientów w tym samym czasie w tym samym spektrum częstotliwości. W ten sposób duża ilość danych jest przeciskana przez fale radiowe. Technologia 802.11ac wprowadza również standaryzowane formowanie wiązki w celu zmniejszenia problemu z interoperacyjnością, który był problemem w 802.11n.
