W Stanach Zjednoczonych rząd prawnie definiuje miasto, a miasto jest po prostu społecznością bez oficjalnego statusu prawnego rządu. Jednak każde państwo prawnie definiuje te warunki w różny sposób.
Wyborcy muszą utworzyć i zatwierdzić miasto. Prawa stanowe i okręgowe określają, co miasto może i czego nie może zrobić. Miasta, wsie, wspólnoty lub jakikolwiek inny zbiór osób nieposiadających osobowości prawnej nie mają osobowości prawnej. Oznacza to, że rządy powiatowe muszą świadczyć usługi tym grupom, zazwyczaj na zasadzie nieoficjalnej. Są wyjątki, ponieważ niektóre państwa faktycznie określają, co miasto oznacza legalnie i nadają tej prawnej mocy pewne uprawnienia.
Poza terminami prawnymi, pojęcie miasto jest często używane tylko do opisania obszaru gęsto zaludnionego, który może być uznany za miejski przez swój kraj. Każdy kraj ma inne wyobrażenie o tym, co czyni obszar miejskim. Na przykład w Szwecji minimalna populacja dla opisania obszaru jako miejskiego to 200 mieszkańców. W rezultacie 83 procent szwedzkiej populacji ma charakter miejski. W Japonii potrzeba 30 000 mieszkańców, zanim populacja zostanie uznana za miejską w pobliżu miasta, a więc liczy się tylko 78 procent jej populacji. Niektóre miasta używają nazwy "miasto", mimo że nadal są miastem.
