Podczas gdy MS-DOS i Windows są systemami operacyjnymi Microsoft, MS-DOS używa interfejsu wiersza poleceń, a Windows używa graficznego interfejsu użytkownika. Zasadniczo odzwierciedla to ewolucję interfejsów komputerowych tylko z tekstu do manipulowania tekstem i ikonami.
Pierwotny system operacyjny MS-DOS, po raz pierwszy wydany w sierpniu 1980 r., wykorzystywał wyłącznie język programowania oparty na tekście, aby umożliwić użytkownikom pracę z komputerem lub komunikację z nim. Komendy zostały wpisane na komputerach w określonej lokalizacji wiersza polecenia na ekranie komputera przy użyciu standardowej klawiatury. Polecenia musiały być precyzyjne. Użytkownicy musieli określić, jakie polecenie chcieli, jak chcieli uruchomić i jaki program lub system na komputerze chcieli użyć. Wymagało to od użytkowników poznania określonych reguł dotyczących języka i składni, aby prawidłowo używać komputera.
System operacyjny Windows, wydany w listopadzie 1985 r., używał zamiast tego graficznego interfejsu użytkownika. Dane wejściowe od użytkownika pochodziły zwykle od myszy komputerowej, a polecenia były uruchamiane przez kliknięcie reprezentatywnych ikon z wirtualnym wskaźnikiem kontrolowanym przez mysz. Do prawidłowego korzystania z systemu Windows potrzebna była niewielka krzywa uczenia się, ale interakcja z graficznymi reprezentacjami była o wiele łatwiejsza niż w przypadku linii tekstu i poleceń, a do nauki nie trzeba się uczyć żadnego specjalnego języka programowania.
