Benvolio sugeruje, że Romeo zapomniał o Rosaline i szukał romansu z kimś innym. Romeo jednak odrzuca tę poradę, ale ostatecznie zostaje romantycznie powiązany z Julią, a nie z Rosaline.
Miłość Romeo do Rosaline i odrzucenie rad Benvolio jest aluzją do sonetów Petrarki. Petrarka pisała o mężczyznach, którzy dziko kochali kobiety, które je odrzucały i nie przyjmowały od nikogo żadnej rady. Szekspir często parodiował Petrarike, zarówno w charakterze bohatera Romeo, jak i we własnych sonetach Szekspira. Sonet 130 Szekspira to najbardziej gryząca parodia Petrarki.
Wraz z rozwojem sztuki Romeo zdaje sobie sprawę, że jego miłość do Rosaline była fałszywa, a jego prawdziwa miłość do Julii. Z kolei jest to Szekspir sugerujący, że model miłości Petrarry jest fałszywy.
