Jedwabny szlak służył jako platforma łącząca i szlak handlowy pomiędzy wieloma różnymi krajami w Azji Środkowej. Wiele różnych towarów i kultur zostało sprzedanych i połączonych przez Jedwabny Szlak.
Podczas gdy Jedwabny Szlak był wykorzystywany jako szlak handlowy pomiędzy krajami Azji Środkowej, jedwab sam w sobie był tylko jednym z wielu wymienianych towarów. Droga składała się z wielu różnych dróg prowadzących do różnych miast i krajów, w tym Chin, Indii i Iranu. Wiele mniejszych osad zostało wybudowanych wzdłuż dróg, aby pomieścić podróżnych i służyć jako schronienie dla dalszego handlu i odpoczynku. Ułatwiło to wymianę wielu różnych języków, odrębnych towarów i religii między Turcją i Azją Wschodnią.
Buddyzm rozprzestrzenił się na Chiny i inne kraje z Indii poprzez północne pasaże Jedwabnego Szlaku. Indie wysłały buddyjskich misjonarzy z chińskimi przedstawicielami, pozwalając im rozpowszechniać przetłumaczone pisma i nauczać ich religii w wielu różnych krajach. Wiele buddyjskich grot zbudowano wzdłuż Jedwabnego Szlaku, które zawierało niezliczone artefakty poświęcone wierze i dowody na to, że wiele kultur mieszało się razem z powodu handlu. Te artefakty wyszczególniły, że wielu handlowców o różnym statusie społecznym i ekonomicznym podróżowało wzdłuż szlaków. Jedwabny Szlak był również powszechnie używany przez uchodźców uciekających z krajów w stanie wojny, aby dotrzeć do bezpieczniejszych miejsc, w których mogliby osiedlić się w pokoju.
