Cewka parownika jest głównym punktem kontaktu dla ciepłego powietrza w centralnym układzie klimatyzacji. Celem cewki parownika jest usunięcie ciepła i wilgoci z powietrza, które przez nią przechodzi.
Cewka parownika działa poprzez zasysanie gorącego powietrza przez cewkę wypełnioną czynnikiem chłodniczym w celu schłodzenia powietrza. Po przejściu powietrza przez cewkę parownika, do obiegu chłodzonego powietrza w całym budynku używany jest wentylator. Cewka parownika znajduje się wewnątrz budynku. Zwykle znajduje się on bezpośrednio nad centralą wentylacyjną pieca. Druga połowa centralnej klimatyzacji znajduje się na zewnątrz. Część zewnętrzna zawiera kompresor, skraplacz i wentylator chłodzący.
Centralna jednostka klimatyzacyjna cyrkuluje czynnik chłodniczy poprzez szereg skraplaczy i cewek w celu odprowadzenia ciepła z powietrza w budynku. Cewka parownika zawiera czynnik chłodniczy, który odprowadza ciepło i wilgoć z powietrza. Czynnik chłodniczy krąży następnie do jednostki zewnętrznej, w której znajduje się skraplacz. Skraplacz pozwala czynnikowi chłodniczemu uwolnić ciepło i wilgoć na zewnątrz. Czynnik chłodniczy jest ponownie chłodny i gotowy do rozesłania do wnętrza.